Friday, June 29, 2007

....Oo, at ngayon ko lang napagtanto

Ngayon ko lang napagtanto na wala naman talagang katotohanan ang kasiyahan base sa kaligayahan ng iba. It's either masaya ka or hindi. Period. Kalokohan na matuwa ka sa nakuha ng iba dahil hindi ka kasama dun, sa maniwala ka o hindi. Kalokohan yun.

And it is because of this very very simple reason:

People get achievements based on personal merit. Not because of any other outside stuff.

Alangan namang matuwa ka para sa iba, e hindi ka direktang makikinabang doon. In the end, it will be their acts, their choice, which will determine the outcome. Kung saan ka dun, wag ka na magtanong, wala ka naman dun e. Hindi ka kasama. Pag sinabihan kang "salamat", it is the subtlety in action, consuelo de bobo.

Strike two. Strike two. Isa na lang. Ayus lang sana e. Pero good grief, all in a week?

Labels: