Wednesday, July 18, 2007

Monologue

Oo, masaya naman ako no. Lagi ko namang sinasabi yun sayo e. Pag malungkot ako, sasabihin ko naman. Siguro, I owe you this occurence. Minsan ko ding sinubukan na maging hndi muna maging transparent sa mga pakiramdam o emosyon. Pero siguro, ganun talaga. May mga tao talaga na malaki ang impact sa buhay mo, at hndi mo naman sila matitiis. Diba? Oo, pag naiisip ko, masaya na din na sa ganitong edad ay makikilala mo ang iilang taong iyon.

Grabe. Grabe. Dati, si mama lang ha. Mukhang dumadami na kayo. The Great Tearjerkers. Hehe. Pero masaya naman. Masarap lang na isipin na andyan lang ang kaibigan na ganun.

Like I always say naman. I'd die for a friend. No, probably, I'd kill if the need arises.

Uy, salamat ha. Sobra.

Labels: